Sa’d b. Ebî Vakkas  (Radiyallahu Anhu)

"O şahsiyetinin anahtarları olan hamiyet ve hamaset ile yerinde duramayan bir kahramandır."


İşte bu yiğit Bedir öncesi tertip edilen sekiz Seriyyeye ya komutan olarak ya er olarak ama her zaman bir görev alarak katılmış ve her seferinde kendisine verilen vazifeyi liyakatiyle yerine getirmiştir.

Bu seferlerin ikincisi olan Rabiğ Seriyyesi'nde Sa’d b. Ebî Vakkas  , İslam tarihinde bir ilke daha imza atacaktı. Hatırlayın Mekke 'de daha İslam'ın ilk günlerinde eline geçirdiği bir deve kemiği ile bir müşriğin kafasına vurmuş ,onu yaralamış ve risalet tarihinde ilk kanı dökerek bir ilke imza atmıştı. Şimdi ise hicretten sekiz ay sonra Rabiğ Serriyesi'nde risalet davası adına ilk oku atarak yine tarihe ismini bu alanda bir ilk ile tekrar yazacaktır.

Efendimiz (s.a.v.) hicretin üzerinden sekiz ay geçtiği bir zaman diliminde Şevval ayında amcasının oğlu ,ileride Bedir 'in aslanlarından ve şehitlerinden olacak olan Ubeyd b.Haris komutasında altmış ila seksen askeri Kızıldeniz yakınlarında bulunan Rabiğ bölgesine göndermişti. Sa’d b. Ebî Vakkas ta bu birliğin içerisindeydi. Müslümanlar Rabiğ bölgesine geldikleri zaman Ebû Süfyan komutasında Mekke müşriklerinin 200 kişilik bir biriliği ile karşılaştılar . İki birlik sıcak çatışmaya girmeden birbirlerine güç gösterisinde bulunmaya başladılar .Mekkeliler en iyi kılıç kullanan ve ok atanları ile bir şeyler yapıp ; Müslümanları korkutmak istiyorlardı. Bu arada Sa’d dayanamadı ve birliğin komutanı Ubeyde b.Haris 'in yanına gelerek : "Ne olur bana izin ver de , şunları biraz korkutayım " dedi. Ubeyde biraz gönülsüzdü, ama Sa'd zorlayarak izin kopardı. Sa’d b. Ebî Vakkas  torbasında bulunan yirmi oku alarak Mekkelilere biraz yaklaştı ve okları öyle hızlı ve seri bir biçimde mahirce attı ki , bir anda Mekkeliler kendilerini büyük bir ok yağmuru altında hissetiler ve Müslümanlara yardımcı kuvvetlerin geldiğini zannedip , dağılmaya başladılar. Mekkeliler gerisin geriye kaçarlarken Sa'd şiirler okuyor , Müslümanlar ise Sa'd'ı bu cesaretinden dolayı kutluyorlardı . O gün Sa'd düşman tarafından atılan bir ok isabet edecekti. O ok İslam tarihinde savaş halinde bir Müslümana isabet eden ilk ok olacaktı. Böylece Sa'd bu konuda da yine bir ilke imza atacaktı..

Sa’d b. Ebî Vakkas 'ın okuduğu şiir şöyleydi:
"Söyleyin bana ,
Oklarımla düşmanları kaçırıp,
Dostlarımı da koruduğum haberi ulaştı mı Resûllah'a
Attıklarımla düşmanın kalbine korku saldım,
Dostlarımın kalbindeki korkuları da aldım,
Ey Allah'ın Resûlü! Söyler misin bana,
Benden önce var mıydı böyle bir okçu,
Düşmanların kalbine böylesi bir korkuyu salan ,
Ey Allah'ın Resûlü ! Adalet ve insanlığı öğrettiğin bu dinin ,
Hak ve hakikatin ta kendisidir."


(ibn Hacer ,el -İsabe , c.1 ,s.713 ; Hakim ,el -Müstedrek, c.3,s.498 )